*Τα γρανάζια της πόλης
Για δες απ’ το παράθυρό σου,
τα γρανάζια της πόλης και τα φώτα,
ρίξε μια ματιά στους περαστικούς.
Κι ύστερα βρες το παράπονό σου
μες τη σκόνη και των ιδρώτα,
μήπως και βρεις τους κυνικούς.
Μην τους ρωτάς διόλου για το σήμερα,
δεν τους απομένει τίποτα απ’ το χθες,
γιατί ειν’ οι εικόνες του απόμακρες,
γιατί ειν’ οι μνήμες τους θολές.
Κάτσε μπρος στο μικρό σου τζάκι
κι ας τη φωτιά του να σε καίει,
κάνε την πιο απίθανη ευχή.
Ριξ’ την μες τη φλόγα και τη στάχτη,
δες την που παύει ν’ αναπνέει
κι ας την στον αέρα να χαθεί.
Κάρβουνα έχουν γίνει όλες οι ευχές μας,
κάρβουνα οι μικρές κι μεγάλες μας στιγμές
Μα τις ζητάμε καμιά φορά να ζεσταθούμε
κι ας μας αφήνουνε σημάδια και πληγές.
Φωτογραφία: Χρ. Μαρκαντώνης
Τρίτη 4 Αυγούστου 2015
Σκαντζόχοιρος "Σημειώματα Κριτικής", τεύχος 2
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)