Κατακλείδα
τα μεγάλα πράγματα πάντα αφήνονται για το τέλος...
Η ποίηση, η φιλοσοφία, ίσως κι η μουσική
είναι μια αναρρίχηση του σώματος
βαθιά μέσα στο πνεύμα.
Οι σιωπές των κραυγαλέων, 2009
forthcoming... by Logos, Berlin 2025
On the Τransformation of the Form
Follow me at/ Folgt mir auf:
facebook
academia
Τρίτη 25 Μαΐου 2010
ΟΙ ΣΙΩΠΕΣ ΤΩΝ ΚΡΑΥΓΑΛΕΩΝ (2009): Οπισθόφυλλο
Α
σήμαντοι άνθρωποι έρχονται και μου δίνουνε το χέρι/ κι εγώ τους λέω:/ ξεράστε το φόβο του θανάτου/ κι αυτοί μου λεν.../ κι εγώ: ξεριζώστε τη μήτρα της ζωής/ κι αυτοί.../ Αυτοί; / Αυτοί δεν υπήρξαν ποτέ./ Ο Χριστός, ο Τσε, ο Μωάμεθ, ο Γκάντι./ Αυτοί είναι αίματα και τοκετοί./ Έζησαν παντού και δεν έζησαν ποτέ.../ Είναι οι σιωπές των κραυγαλέων που πάντα μέσα μου ηχούν/ και μου θυμίζουν κάθε κατώφλι που ποτέ δε διάβηκα./ Είμαι στην Ελλάδα και είμαι στην Αμερική,/ είμαι στην Ευρώπη και είμαι στην Αφρική./ Είμαι παντού.../ Οι σιωπές των κραυγαλέων είναι πρόστυχα συνθήματα σε αδειανά κρεβάτια, στην οδό Κλεισούρας, στου Προμηθέα του Δεσμώτη, στην οδό Ελευθερίας. Είναι κραυγές που σωπαίνουν./ Μισισιπής, Πειραιάς, Άπω Ανατολή,/ είναι παντού... κι είναι και μέσα κι έξω, κι εδώ κι εκεί.../ κι όπου ο ουρανός κι όπου η γη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Νεότερη ανάρτηση
Παλαιότερη Ανάρτηση
Αρχική σελίδα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου